Στις 19 Ιουλίου του 2010,ο Σωκράτης Γκιόλιας, έπεσε νεκρός από τις σφαίρες κάποιων που υπέγραψαν ως “Σέχτα Επαναστατών”. Μετά από πολλές δεκαετίες, ένας δημοσιογράφος έπεφτε νεκρός, από σφαίρες. Τη δολοφονία του Γκιόλια ακολούθησαν δύο ερωτήματα.
Ποιός και γιατί ήθελε νεκρό το Σωκράτη Γκιόλια; Και, ποιος ήταν ο ίδιος ο Σωκράτης Γκιόλιας; Στο δεύτερο ερώτημα απαντούν όσοι τον ήξεραν, αλλά και όσοι υποστηρίζουν ότι ξέρουν. Οι άνθρωποι που τον ήξεραν περιγράφουν ένα εργατικό παιδί, καλών προθέσεων, με πάθος για τη δουλειά. Κάποιοι άλλοι, οι οποίοι με νόημα υποστηρίζουν πως ξέρουν, ψιθυρολογούν, του αποδίδουν ευθύνες για τον τρόπο που χρησιμοποιούσε, αφήνουν να ενοηθεί πως τον “έφαγαν” τα παιχνίδια που έκανε. Οι νεκροί δεν μιλάνε και δεν μπορούν να υπερασπίσουν τον εαυτό τους. Δεν είμαι της άποψης ότι ο νεκρός δικαιώνεται, αλλά θεωρώ πιο τίμιο οποιοσδήποτε έχει στοιχέια να τα λέει. Επίσης θεωρώ υποκριτικό να αποδίδουν στον Γκιόλια εξυπηρέτηση διάφορων επιχειρηματιών μέσω του troktiko, αλλά να μην ενδιαφέρονται για την καθημερινή, έκδηλη κάλυψη επιχειρηματιών και άνομων συμφερόντων από τα γνωστά και επίσημα Μέσα Ενημέρωσης. Διαβάστε περισσότερα…
Πρόσφατα σχόλια