Αρχείο
Καταθέτω την προσωπική μου εμπειρία με αστυνομικό που με απείλησε με πρόστιμο επειδή κατέφυγα στο ΑΤ για προσωπικό πρόβλημα και δεν είχα κλείσει ραντεβού
Καλησπέρα σε όλους, θέλω να μοιραστώ την σημερινή μου περιπέτεια με αστυνομικό του τμήματος της περιοχής μου.
Μένω σε απόσταση 500 περίπου μέτρων από το αστυνομικό τμήμα. Βγαίνοντας σήμερα το πρωί για να κάνω τα ψώνια μου, έχοντας μαζί μου και το χαρτί εξόδου και την ταυτότητα, πέρασα από το αστυνομικό τμήμα για να ρωτήσω τι δικαιολογητικά χρειάζονται για μετάβαση για βοήθεια σε συγγενικό πρόσωπο του στενού οικογενειακού περιβάλλοντος, συγκεκριμένα της μητέρας μου.
Με όσο γνωρίζουμε από την ενημέρωση, προβλέπεται η μετάβαση για βοήθεια αλλά δεν διευκρινίζεται αν μπορεί κάποιος να πάει σε άλλο νομό κι αυτό ήταν το δικό μου ζητούμενο. Εχω μαρτυρίες ότι στην προηγούμενη καραντίνα, κάποιοι που ξεκίνησαν να πάνε για βοήθεια σε άλλο νομό και το πρόστιμο πλήρωσαν και δεν τους επέτρεψαν να πάνε. Διαβάστε περισσότερα…
Πάει ο παλιός ο χρόνος
Ευχές για καλή χρονιά με υγεία σε όλους τους αναγνώστες μας .
Μαζί με τα χιλιάδες ΟΧΙ και το δικό μας Μέτωπο ΟΧΙ έχει παραπάνω λόγους να γιορτάζει τη νίκη των Ελλήνων και της Δημοκρατίας
Το Μέτωπο ΟΧΙ έχει ακόμα έναν λόγο να γιορτάζει, αυτόν της ονομαστικής του εορτής !
Η μοίρα του λαού μας είναι να ορθώνει ανάστημα, ανάλογο με εκείνο του Δαυίδ στο Γολιάθ και σήμερα φαίνεται καθαρά πως έχει και προηγούμενο και παρόντα και μέλλοντα χρόνο. Ιστορικά είμαστε κι όπως όλα δείχνουν παραμένουμε, το άρμα της ανθρωπότητα που σέρνει τον κόσμο μπροστά.
Συγχαρητήρια σε όλους τους Αντιστεκόμενους Ελληνες που με απόλυτη αποφασιστικότητα και ψυχραιμία, αποδείξαμε για μια ακόμα φορά στους Ισχυρούς της Ευρώπης, ότι είμαστε παρόντες δίνοντας καθημερινές μάχες Επιβίωσης , Αξιοπρέπειας , Αντίστασης στα σκληρά και αδυσώπητα μέτρα που μας επιβάλλονται.
Κερδίσαμε τη μάχη, ας κερδίσουμε και τον πόλεμο.
Μπορούμε !!
Αντιστέκομαι – Αντιστέκεσαι ΄- Αντιστέκεται – Αντιστεκόμαστε ! Ψηφίζουμε ΟΧΙ !
Καλό μήνα – Καλή πρωτομαγιά !
Χρόνια πολλά, καλή Ανάσταση !
Καλό μήνα με υγεία σε όλους !
Η συμβουλή της ημέρας ..
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΗΝ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΜΑΣ ΦΙΛΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΡΙΑ ΣΤΟ «MEΤΩΠΟ ΟΧΙ»
ΧΡΗΣΤΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ
Xρόνια πολλά με υγεία στον τεχνικό υποστήριξης του ΟΧΙ μας
Χρόνια πολλά, καλή χρονιά σε όλους μας !
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ-ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ.
Να τα πούμε; Αντε και καλή χρονιά σε όλους !
Αρχιμηνιά κι Αρχιχρονιά
ψηλή μου δεντρολιβανιά
κι αρχή, κι αρχή καλός μας χρόνος
εκκλησιά, εκκλησιά με τ’ άγιο θρόνος.
Αρχή που βγήκε ο Χριστός
άγιος και Πνευματικός,
στη γη, στη γη να περπατήσει
και να μας, και να μας καλοκαρδίσει. Διαβάστε περισσότερα…
Χρόνια πολλά με υγεία στο Χρήστο, φίλο και συνεργάτη του ΟΧΙ μας
Η Αγγελική φεύγει απ το «ΜΕΤΩΠΟ ΟΧΙ», εξ αιτίας του Σιδηρούντιου που «ερήμην του λόγου» την κατηγορεί και την κατασυκοφαντεί για διασπορά ψευδών ειδήσεων.Σύντομα όμως θα βρει μια πιο φιλόξενη γωνιά για να εκφράζει τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες της.Ευχαριστώ τους αναγνώστες του ΟΧΙ για την ανοχή τους!!
To Μέτωπο ΟΧΙ σας εύχεται καλή χρονιά με υγεία !
Χρόνια Πολλά με υγεία στον Χρήστο, φίλο και συνεργάτη του ΟΧΙ μας που σήμερα γιορτάζει
Χίλιες ευχές για την γιορτή σου, να είναι ένα χαμόγελο ολόκληρη η ζωή σου!
Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει καλοκαίρι θα μυρίσει…Καλό μήνα!!
Η Ελλάδα στις φλόγες για ακόμα μια φορά
Καιγόμαστε κάθε Καλοκαίρι κι αφανίζονται κι οι τελευταίοι πνεύμονες πράσινου και οξυγόνου. Παράλληλα, συμπολίτες μας ξεσπιτώνονται και χάνονται ζωές και περιουσίες.
Οι φωτιές ξεπηδούν πάντα, όταν οι αέρηδες δεν δαμάζονται και διαμορφώνονται συνθήκες αδύνατες για να σταματήσει κανείς την πύρινη λαίλαπα.
Ποιοι είναι και τι άνθρωποι μπορεί να είναι αυτοί, που σπέρνουν την καταστροφή και τον όλεθρο;
Αναρωτιέμαι, αν έχουν συνείδηση που μπορεί να τους ελέγχει για ότι κάνουν.Αναρωτιέμαι αν μπορούν να καταλάβουν το πόση δυστυχία σκορπούν σε ανθρώπους, που δεν φταίνε σε τίποτα.
Αναρωτιέμαι ακόμα για το κουράγιο και την υπομονή που πρέπει να χει κανείς, για να ξεπεράσει και να σβήσει όλες εκείνες τις φωτιές που κατακαίνε την καθημερινότητα που λέγεται ζωή,του Ελληνα πολίτη.
Ο καλός φοβάται το ψέμα
Ο κακός την αλήθεια
Ολοι εμείς την υποκρισία των πολιτικών μας ταγών
Καλό Ταξίδι Χρυσή μας Αγγελική, καλές διακοπές
Τ’ανείπωτα – Δ. Ζερβουδάκης
Αφιερωμένο στους φίλους και τις φίλες του ΟΧΙ
Xρόνια πολλά σε όλους τους απανταχού Ελληνες!
Τις καλύτερες ευχές μου σε όλους
Η Αγγελική με απόλυτο σεβασμό στις παραδόσεις, θα απουσιάσει κατά τις μέρες των εορτών. Εύχεται σε όλους ολόψυχα, καλό Πάσχα με υγεία και προσωπική ευτυχία.
Θα τα ξαναπούμε κατόπιν εορτής
ΠΑΓΚΑΛΟΣ-ΕΙΜΑΙ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ.flv
Ο άνθρωπος που πρόσβαλε όσο κανένας την νοημοσύνη και τη λογική μας αντίληψη, πήρε επιτέλους μια σωστή απόφαση.Μας είπε πως φεύγει απ την πολιτική, γιατί μεγάλωσε.
Μείον ένας λοιπόν κι ακολουθούν όπως φαίνεται κι άλλοι.Αφού συνειδητά μας έδεσαν χειροπόδαρα με τα μνημόνια και χωρίς την εγκρισή μας, σήμερα φοβούμενοι το μαύρισμα , φεύγουν απ την πολιτική ατιμώρητοι όπως πάντα!
Είμαι σίγουρη πως ο Πάγκαλος δεν θα μας λείψει, θα επιβιώσουμε πολύ, πολύ επώδυνα χάρη και στις δικές του πολιτικές του επιλογές , αλλά χωρίς την ενοχλητική του παρουσία.
Ο καθείς και το έργο του..
Δεν θα μας λείψεις, μα θα μας μείνεις αξέχαστος!
Ας μην ξεχνάμε ότι:
Οι άνεμοι και τα κύματα πνέουν πάντοτε προς την πλευρά του επιδέξιου καπετάνιου!
Χρόνια Πολλά σ΄όλες τις γυναίκες!
Οσο πιο μεγάλη είναι η τρικυμία, τόσο πιο ψηλά πρέπει να στέκει ο καπετάνιος!
Καλή δύναμη σε όλες και όλους!
Μαίρη-Αγγελική
Ας μην ξεχνάμε..
Με τέτοια μέτρα φωτιά, πως να μην αναρωτηθεί κανείς;
Καλό μήνα..
Ἄνοιξη!
Ἄνοιξη! Μόλις ξέσπασε τοῦ φθινοπώρου ἡ μπόρα,
κι ἐγὼ τὸ καραβάκι σου νειρεύομαι ἀπὸ τώρα
ν᾿ ἀράζει στὸ λιμάνι μας, μὲ τ᾿ ἄρμενα ἀνθισμένα,
πλάι στὰ καϊκάκια τὰ φτωχά, τὰ θαλασσοδαρμένα.
Νὰ φέρεις τὸν αἰθέριο ἀχὸ του ἀφροῦ στὰ ὑγρὰ χαλίκια,
γύρω στὰ βράχια τῶν φυκιῶν τὶς πράσινες νταντέλες,
καὶ γιὰ τοὺς ἥσκιους ποὺ περνοῦν ἢ μένουν στ᾿ ἀκρογιάλι,
νὰ φέρεις ἀπ᾿ τὴ Βενετιὰ τὸ πιὸ λαμπρὸ κρουστάλλι.
Στὰ δέντρα, ποὺ θρηνοῦν βραχνὰ στοῦ κάμπου τὴ μαυρίλα,
νὰ φέρεις γέλια ὁλόδροσα, στὰ νιόφυτά τους φύλλα.
Μέσα στὰ ρόδα τ᾿ οὐρανοῦ τὸ φῶς τοῦ Ἀποσπερίτη,
κι ἐμένα μιὰ μικρὴ φωλιὰ χελιδονιῶν στὸ σπίτι.
Λάμπρος Πορφύρας
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι..
Οταν η ελευθερία διατρέχει κίνδυνο ή όταν το δίκαιο στραγγαλίζεται, τότε η σιωπή δεν είναι χρυσός, είναι κάρβουνο που μουτζουρώνει.
Οπως είμαστε υπόλογοι για κάθε βλαβερό μας λόγο, έτσι είμαστε υπόλογοι και για κάθε ένοχη σιωπή μας.
Eίδα
πόσ᾿ ὄμορφη δὲ θὰ τὸ πεῖ ποτὲ καμιὰ ψυχή.
Τὸ νοῦ μου πῆρε κι ἄφησα τὸ φτωχικὸ χωριό μου
κι ἔκανα τάμα μόνο ἐκεῖ ν᾿ ἀράξω· μόνο ἐκεῖ.
Τρελλὸ παιδὶ ξεκίνησα δεμένο μὲ τὰ μάγια
τοῦ ὀνείρου μου, κι ἐγνώρισα τὶς χῶρες τοῦ γιαλοῦ,
εἶδα τὶς χῶρες π᾿ ἄστραφταν σὲ κάμπους καὶ σὲ πλάγια,
μὰ ἡ χώρα μου, ὅλο πήγαινα- κι ἤτανε πάντ᾿ ἀλλοῦ.
Διαβάτες μ᾿ ἀνταμώσανε καλοὶ καὶ μοῦ ῾παν: Μεῖνε
εἶν᾿ ὄμορφη κι ἡ χώρα μας· καιρὸς ν᾿ ἀράξεις πιά.
εἶν᾿ ὄμορφη κι ἡ χώρα σας, διαβάτες, μὰ δὲν εἶναι
ἐκείνη ποὺ ὀνειρεύτηκα καὶ μὲ τραβάει μακριά.
Ἔτσ᾿ εἶναι. Σῦρτε, κι ἄστε μὲ νὰ σιγοταξιδεύω
καὶ νὰ περνάω μονάχος μου καὶ κάμπους καὶ βουνά,
ἴσως τὴ βρῶ· μ᾿ ἂν δὲν τὴ βρῶ τὴ χώρα ποὺ γυρεύω
μὴ μοῦ ζητᾶτε, ἀδέρφια μου, ν᾿ ἀράξω πουθενά…
Λάμπρος Πορφύρας
Σήμερα..
Αυτή η Ελλάδα δεν μας αξίζει..
Xθές..
Αυτή η Ελλάδα μας ανέδειξε παγκόσμια!
Ας αναλογιστούμε τις ευθύνες μας
Στην ιστορική μας διαδρομή ως Εθνος έχουμε να θυμόμαστε και περήφανες στιγμές.Στιγμές αντίστασης, και αυταπάρνησης που χάρισαν ελεύθερη ζωή στην Πατρίδα μας.Αυτό μας έδινε τη δύναμη να αγωνιζόμαστε για όλα εκείνα τα ιδανικά που άλλοι πριν από μας και για μας κατέκτησαν.
Περάσαμε και συνεχίζουμε να περνάμε πολλά δεινά και πολλές μαύρες περιόδους ταπείνωσης και υποτέλειας.
Η ιστορική μνήμη όμως έχει να καταμαρτυρήσει και σπουδαίες νίκες, που έγιναν συνώνυμες με την γενναιότητα, την μαχητικότητα , την αυταπάρνηση.Στις μνήμες μας ηχούν ακόμα τα λόγια ηρώων της Ιστορίας, που ήταν της λογικής, «ελευθερία ή θάνατος».
Οι Σουλιώτικες μάνες δεν αγαπούσαν λιγότερο τα παιδιά τους από άλλες μάνες, μα προτιμούσαν να τα δούνε νεκρά παρά σκυφτά.
Κι όταν έφτανε η ώρα της αναμέτρησης με τον δυνάστη, ο Ελληνας ξεσηκωνόταν με την ίδια ευκολία που σηκώνετε να χορέψει το τσάμικο της κλεφτουριάς και το ζεϊμπέκικο της λεβεντιάς.
Ας μην ξεχνάμε πως οι κώδικες τιμής μας έχουν καταβολές αντρείων, που έμαθαν να παλεύουν και να πεθαίνουν για την λευτεριά.
Ακόμα κι όταν υπήρξαμε σκυφτοί, μοιραίοι κι άβουλοι και κάτω από ξένο ζυγό, μετρούσαμε τις δυνάμεις μας και ανασυντασσόμαστε για την νικηφόρο επίθεση.
Αυτό το χαρακτηριστικό γνώρισμα το λαού μας που μάχεται για τα ιδανικά του, υποχρέωσε κάποτε τους φιλέλληνες της δύσης να παραδεχτούν κολακευτικά για μας, πως οι ήρωες πολεμούν σαν Ελληνες .
Κι επειδή τα μέτωπα εναντίον μας τώρα παρά ποτέ είναι πολλά, είναι καιρός να ξαναθυμηθούμε το χρέος μας.Το μέτωπο του ΟΧΙ στην εξαθλίωση και την εθνική ταπείνωση, πρέπει να γίνει μια συλλογική υποχρέωση, καθώς η λευτεριά μας πλήττεται βάναυσα.
Μαίρη- Αγγελική
Ενας διδακτικός μύθος του Αισώπου
Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένας αγρότης που είχε τρία αγόρια.Τα παιδιά όμως μεγαλώνοντας, άρχισαν να έχουν μεταξύ τους γκρίνιες και τσακωμούς.
Καθημερινά μάρτυρας των καυγάδων ήταν ο πατέρας, που ένοιωθε ότι το τέλος του κοντεύει.Φοβόταν και ανησυχούσε πολύ γιατί μετά το θάνατο του, αυτοί όπως πήγαιναν θα γινόντουσαν εχθροί.
Σκέφτηκε λοιπόν και μια μέρα ζήτησε στα παιδιά του να του φέρουν ένα δεμάτι απο λεπτές βέργες.Πήρε το δεμάτι, το έδωσε στον μεγαλύτερο γιό και του είπε να το σπάσει.
Εκείνος όσο κι αν προσπάθησε δεν τα κατάφερε.Ο δεύτερος γιός που κορόϊδευε τον πρώτο, πήρε με τη σειρά του το δεμάτι και προσπάθησε.
Οσο κι αν προσπάθησε όμως, μάταιος κόπος.Κατόπιν πήρε το δεμάτι ο τρίτος γιός κι αυτός όμως δεν κατάφερε απολύτως τίποτε.
Αφού απέτυχαν κι οι τρεις ο αγρότης πήρε το δεμάτι, το έλυσε και πήρε απο μια βέργα και έδωσε από μία σε κάθε του γιό.Οπως ήταν επόμενο και οι τρεις κατάφεραν να σπάσουν τις βέργες, πολύ πολύ εύκολα.
Είδατε τους είπε ο αγρότης, όταν είσαστε μαζί αγαπημένοι και μονιασμένοι, δεν μπορεί κανείς να σας κάνει κακό. Οταν όμως είσαστε ο καθένας μόνος του, τότε είναι εύκολο κάποιος να σας συντρίψει και να σας κάνει κακό.
Υπάρχει ηθικό δίδαγμα που όλοι αντιλαμβανόμαστε και σήμερα είναι πιο επίκαιρο απο ποτέ.
Το ΚαΛό μήΝυμα του 2011
Υπάρχουν και τα παραδείγματα ανθρωπιάς που μας βοηθούν να σταθούμε όρθιοι στην καθημερινότητα μας.
Βρέθηκα απόγευμα στην Αγία Παρασκευή για επίσκεψη. Τελειώνοντας πήρα ταξί για να επιστρέψω στο σπίτι μου.Φαίνεται πως την ώρα που έβγαλα το πορτοφόλι μου για να πληρώσω, μου γλύστρησε το κινητό μου τηλέφωνο.Δεν το πήρα είδηση, δεν το χρειάστηκα κείνη την ημέρα. Ξαφνιάστηκα την επομένη όταν χτύπησε το σταθερό τηλέφωνο κι ήταν μια φίλη που με έψαχνε.
Με είχε ψάξει στο κινητό και της απάντησε ένας άγνωστος κύριος που της είπε ότι είναι ταξιτζής κι έχει το κινητό μου.
Της άφησε μάλιστα το τηλέφωνό του για να επικοινωνήσω μαζί του, προκειμένου να μου το παραδώσει.
Μίλησα μ΄έναν ευγενέστατο κύριο που είχε την καλοσύνη να μου το παραδώσει στο χώρο της δουλειάς μου.Να τον ευχαριστήσω είναι το αυτονόητο, το να το κοινοποιήσω είναι υποχρέωση μου, γιατί οι καλές πράξεις επι των ημερών μας δείχνουν ότι δεν έχει χαθεί απο όλους η ανθρωπιά κι η καλοσύνη.Αυτό είναι και το παρήγορο, στη βαθιά κρίση αξιών που βιώνουμε.
Έκθεση με κούκλες φιαγμένες απο φυλακισμένες γυναίκες
Οι κρατούμενες των Γυναικείων Φυλακών Θήβας δημιουργούν κούκλες- σύμβολα της χαμένης τους αθωότητας και τις παρουσιάζουν σε έκθεση με τίτλο «Το επισκεπτήριο…».
Ο Σύγχρονος Οδυσσέας
Ο σύγχρονος Οδυσσέας, έχει τα χαρακτηριστικά του ένδοξου Ομηρικού.
Θαλασσοδέρνεται στα μανιασμένα κύματα, προσπαθώντας να ξανάβρει την Ιθάκη του.
Για έναν ανεξήγητο λόγο ενώ βλέπει το νησί του, δεν μπορεί παρά να το νοσταλγεί.
Ολα τα αντίξοα συμβαίνουν στον Οδυσσέα, όλα!
Ακόμα κι όταν το κύμα τον ξεβράζει επιτέλους, σε τούτον τον ευλογημένο τόπο που λαχταρά, δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια του.
Τούτο το λιμάνι, είναι παρατημένο σε όλους τους αέρηδες και σ΄όλα τα κύματα.
Κοιτάζει αποκαμωμένος να δει πέρα απ΄τη θάλασσα, πέρα απ΄τα κύματα, πέρα απ την κορυφογραμμή, πίσω απ΄τον ορατό ορίζοντα.
Και βλέπει…βλέπει πιό μανιασμένες θάλασσες, μεγαλύτερες φουρτούνες.
Ο Ποσειδώνας χαμένος στο βυθό της αγαπημένης του για πάντα.
Αστραπές, βροντές, ομίχλη σκεπάζει τα πέλαγα.
Κι όμως, κάπου κοντά είναι.
Βλέπει το φάρο που τρεμοπαίζει με το φώς του, ακούει το σκύλο του που τον καλεί.
Αυτό το γαύγισμα πάντα του προκαλούσε ασφάλεια….
Θαρρεί πως κοντεύει…
Να όμως που πάλι ακούγονται οι σειρήνες..
Κουράγιο Οδυσσέα, κουράγιο!
Αγγελική
ΜΕΤΩΠΟ ΟΧΙ 
Πρόσφατα σχόλια