«Στωική Φιλοσοφία της Θρησκείας», ο τίτλος που φέρει το βιβλίο της Ελένης – Χρυσηίδας Παπαρρηγοπούλου, και οι θέσεις του Ζήνωνα και του Κλεάνθη για τον Θεό, τον Κόσμο και τον ‘Ανθρωπο, το θέμα που πραγματεύεται.
«Τα πάντα αποτελούν κομμάτι της θεϊκής ύπαρξης, η οποία ενυπάρχει παντού. Η θέληση του Θεού λέγεται Πρόνοια, η υλοποίηση αυτής Ειμαρμένη. Η Φύση προμελετά, προδιαγράφει και τελικά μετατρέπει τα κακά πράγματα σε χρήσιμα. Το ηθικό κακό αποδίδεται στην ανθρώπινη μωρία και άγνοια, στο τέλος όμως ο Θεός το εναρμονίζει με το καλό», τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η συγγραφέας, σε μια μίνι ανάλυση όσων αναφέρει στο πόνημά της. Διαβάστε περισσότερα…
(Α)Έναν σπάνιο τριπλό κρατήρα φωτογράφισε στον Άρη το Mars Express
Ο ‘Αρης διαθέτει πολλούς κρατήρες στην επιφάνεια του, απομεινάρια από παλαιές πτώσεις αστεροειδών και κομητών. Το σκάφος Mars Express του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), το οποίο βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον γειτονικό πλανήτη εδώ και χρόνια, ανακάλυψε ένα εντυπωσιακό ασυνήθιστο τριπλό κρατήρα. Στην πραγματικότητα πρόκειται για τρεις κρατήρες που εν μέρει αλληλεπικαλύπτονται.
Ο τριπλός κρατήρας, ο οποίος βρίσκεται σε μια ιδιαίτερα αρχαία τοποθεσία (Noachis Terra) στο νότιο ημισφαίριο του ‘Αρη, εκτιμάται ότι δημιουργήθηκε πριν περίπου τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια, όταν ο «κόκκινος» πλανήτης βομβαρδίστηκε από τεράστιους αριθμούς αστεροειδών και κομητών. Μερικά ίχνη εκείνου του μακρινού βίαιου παρελθόντος διατηρούνται ακόμη στην επιφάνεια του πλανήτη.
Ο τριπλός κρατήρας, που βρίσκεται ανατολικά του γνωστότερου κρατήρα Λε Βεριέ (διαμέτρου 140 χιλιομέτρων), αποτελείται από τρεις επιμέρους κρατήρες, εκ των οποίων ο μεγαλύτερος έχει διάμετρο 45 χιλιομέτρων και ο μικρότερος 28 χλμ. Μια πιθανή εξήγηση για τη δημιουργία του τριπλού κρατήρα είναι ότι ένα ουράνιο σώμα, καθώς έπεφτε στον ‘Αρη, διασπάστηκε σε τρία κομμάτια πριν φθάσει στο έδαφος. Μια άλλη εξήγηση είναι η καθαρή σύμπτωση: σε διαφορετικές χρονικές περιόδους τρία διαφορετικά σώματα (πιθανώς αστεροειδείς) έπληξαν στον ‘Αρη περίπου στο ίδιο σημείο.
Αν ισχύει η πρώτη εξήγηση και το προσπίπτον σώμα κόπηκε στα τρία λόγω τριβής στην αρειανή ατμόσφαιρα, αυτό σημαίνει ότι η τελευταία ήταν πολύ πυκνότερη και δυσκολότερο να διαπεραστεί στο μακρινό παρελθόν. Κάτι που ενισχύει την άποψη πολλών επιστημόνων ότι κάποτε ο ‘Αρης είχε πολύ θερμότερο και πιο υγρό κλίμα, με άφθονα νερά να κυλάνε στην επιφάνεια του.
(B) Ανακαλύφθηκε ο μικρότερος εξωπλανήτης, που κυκλοφορεί «ξέμπαρκος» στον γαλαξία μας
Μία διεθνής ομάδα επιστημόνων ανακοίνωσε ότι ανακάλυψε τον μικρότερο «ξέμπαρκο» εξωπλανήτη, με μέγεθος περίπου ανάλογο της Γης, ο οποίος περιφέρεται στον γαλαξία μας μόνος του, χωρίς να ανήκει σε κάποιο ηλιακό σύστημα. Οι αστρονόμοι εκτιμούν ότι ο γαλαξίας μας μπορεί να βρίθει από τέτοιους εξωπλανήτες, που δεν είναι βαρυτικά προσδεμένοι σε κάποιο άστρο, όπως είναι η Γη στον Ήλιο.
Μέχρι στιγμής έχει επιβεβαιωθεί η ύπαρξη σχεδόν 4.300 εξωπλανητών. Αν και πολλοί δεν μοιάζουν με τους πλανήτες του ηλιακού συστήματός μας, έχουν όλοι κάτι κοινό: Βρίσκονται σε τροχιά γύρω από κάποιο μητρικό άστρο.
Αυτήν τη φορά, οι αστρονόμοι, με επικεφαλής Πολωνούς ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστροφυσικής «Astrophysical Journal Letters», ανακάλυψαν τον μικρότερο αδέσμευτο πλανήτη που έχει βρεθεί μέχρι σήμερα στον δικό μας γαλαξία.
Η ανίχνευση των αδέσμευτων πλανητών γίνεται με τη μέθοδο του λεγόμενου «βαρυτικού μικροφακού», σύμφωνα με την οποία -όπως προβλέπει η γενική θεωρία σχετικότητας του Αϊνστάιν- ένα μεγάλης μάζας αντικείμενο στο διάστημα (ο φακός) μπορεί να καμπυλώσει το φως ενός αντικειμένου στο υπόβαθρο (η πηγή). Η βαρύτητα του φακού (ο οποίος μπορεί να είναι κάποιο κοντινό άστρο ή πλανήτης) δρα ως τεράστιος μεγεθυντικός φακός, που αφενός καμπυλώνει και αφετέρου μεγεθύνει το φως των μακρινών άστρων.
Η ανακάλυψη του αδέσμευτου εξωπλανήτη έγινε από την ερευνητική ομάδα OGLE με τη βοήθεια του διαμέτρου 1,3 μέτρων Τηλεσκοπίου της Βαρσοβίας, το οποίο βρίσκεται στο Παρατηρητήριο Λας Καμπάνας στη Χιλή.
Οι αδέσμευτοι εξωπλανήτες εκτιμάται ότι αρχικά σχηματίστηκαν σε πρωτοπλανητικούς δίσκους γύρω από άστρα, αλλά κάποια στιγμή εκτινάχθηκαν μακριά από το μητρικό σύστημά τους, πιθανώς μετά από ισχυρή βαρυτική αλληλεπίδραση με άλλους πλανήτες στη γειτονιά τους.
Πόσοι κατοικήσιμοι πλανήτες υπάρχουν εκεί έξω;
Οι επιστήμονες της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) και του αμερικανικού Ινστιτούτου Αναζήτησης Εξωγήινης Νοημοσύνης (SETI) ανακοίνωσαν ότι, με βάση νεότερους υπολογισμούς τους, στον γαλαξία μας μπορεί να υπάρχουν έως 300 εκατομμύρια εξωπλανήτες δυνητικά φιλόξενοι για ζωή. Από αυτούς, τέσσερις βρίσκονται σε απόσταση έως μόνο 30 ετών φωτός από τη Γη, με τον κοντινότερο στα περίπου 20 έτη φωτός.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Στιβ Μπράισον του ερευνητικού κέντρου Ames της NASA, έκαναν σχετική προδημοσίευση στο arXiv, ενώ θα ακολουθήσει δημοσίευση στο περιοδικό Αστρονομίας Astronomical Journal. «Είναι η πρώτη φορά που όλα τα κομμάτια του παζλ συνδυάστηκαν για να παρέχουν μία αξιόπιστη μέτρηση του αριθμού των εν δυνάμει κατοικήσιμων πλανητών στον γαλαξία μας», δήλωσε ο Τζεφ Κάφλιν του SETI.
Οι επιστήμονες εστιάστηκαν σε πλανήτες μεγέθους παρόμοιου με τη Γη (με ακτίνα 0,5 έως 1,5 φορές σε σχέση με εκείνη του δικού μας πλανήτη), οι οποίοι συνεπώς είναι πιθανότερο να είναι βραχώδεις, καθώς και σε άστρα σαν τον Ήλιο, που έχουν περίπου την ίδια ηλικία και θερμοκρασία με αυτόν. Επίσης, βασικές παράμετροι ήταν αφενός κατά πόσο ένας πλανήτης μπορεί να βρίσκεται σε κατάλληλη απόσταση από το άστρο του, ώστε να διαθέτει νερό σε υγρή μορφή, αφετέρου πόση ακτινοβολία δέχεται ο πλανήτης από το άστρο του. Εκτιμάται ότι περίπου τα μισά άστρα σαν τον Ήλιο μπορεί να διαθέτουν γύρω τους βραχώδεις δυνητικά φιλόξενους για ζωή εξωπλανήτες.
Μέχρι σήμερα έχει επιβεβαιωθεί η ύπαρξη περίπου 4.300 εξωπλανητών. Μέχρι οι αστρονόμοι να βρουν και τα 300 εκατομμύρια, έχουν πολύ καιρό!
Φωτογραφία: Skowron Astronomical Observatory – University of Warsaw
Μία γρήγορη αναδρομή στην ιστορική μας πορεία, φανερώνει ότι παρόλο που δεν υπήρξαμε ποτέ ισχυροί οικονομικά και στρατιωτικά, εντούτοις αφήσαμε ανεξίτηλα ίχνη στην ιστορία της Ανθρωπότητας λόγω Πολιτισμού. Δηλαδή, το έλλειμμα της υλικής ισχύος αναπληρώθηκε με στοιχεία άυλα όπως η Σκέψη, εκπεφρασμένη και διαδεδομένη μέσω της Ελληνικής Γλώσσας, σε έναν μοναδικό πλούτο εκφραστικότητας, σαφήνειας και ακριβολογίας. Διαβάστε περισσότερα…
Δρέσδη 1945: Ερείπια. Ανάμεσά τους και ο Μαρτίνος Λούθηρος, ο εισηγητής της αίρεσης του Προτεσταντισμού…Εμβληματική εικόνα της δεύτερης αυτοκτονίας της Ευρώπης.
…Η Ευρώπη είναι απαραίτητη. Μόνο μεγάλοι πολιτικοί, οικονομικοί και πολιτιστικοί χώροι μπορούν να είναι ανταγωνιστικοί στον σημερινό κόσμο. Η Ευρώπη υπήρξε ο μεγαλύτερος πολιτιστικός χώρος εδώ και αιώνες, αλλά η ποικιλία των γλωσσών, των παραδόσεων και των θρησκειών της δεν της επέτρεψε ποτέ να βρει την πολιτική της ενότητα. Ένας αιώνας μετά τον Μεγάλο Πόλεμο και εβδομήντα τέσσερα χρόνια μετά την απελευθέρωση από το Άουσβιτς, ενδέχεται να είμαστε την παραμονή μιας τρίτης ευρωπαϊκής αυτοκτονίας. Η αποφυγή είναι απαραίτητη – αλλά είναι δυνατή; Είναι ακόμη δυνατή, μετά από τουλάχιστον δύο δεκαετίες φανερών λαθών και παραλείψεων των ίδιων δημοκρατικών δυνάμεων που καθοδήγησαν τη διαδικασία της ευρωπαϊκής ενότητας καθ ‘όλη τη μεταπολεμική περίοδο; Και ο χρόνος για την αποκατάστασή της είναι πολύ σύντομος: μέχρι τις εκλογές την επόμενη άνοιξη…
Οι συνήγοροι της Ευρώπης έχουν ελάχιστη ενθάρρυνση. Αλίμονο σε όσους θέλουν να υπερασπιστούν το ανεπίδεκτο υπεράσπισης! Πρώτα απ’ όλα, η Ευρώπη που γνωρίζουμε από το ευρώ, και ειδικά μετά την κρίση που ξέσπασε πριν από δέκα χρόνια, πρέπει να επανεξεταστεί ριζικά. Μόνο δίνοντας στην Ευρώπη νέα ώθηση μπορούμε να υπερασπιστούμε την παρούσα ύπαρξή της. Αυτή η πρόταση πρέπει πρωτίστως να επικεντρωθεί στη μεταρρύθμιση των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων που αποφασίζουν πραγματικά για τα ουσιώδη ζητήματα – ή που πρέπει να αποφασίζουν, επειδή ο κανόνας της ομοφωνίας καθιστά αδύνατη οποιαδήποτε πραγματική απόφαση.
Εκτός από τη μεταρρύθμιση των θεσμικών οργάνων, πρέπει να σκεφτούμε οικονομικές πολιτικές που ξεπερνούν τη «τυφλή αυστηρότητα» που τους καθοδήγησε μέχρι στιγμής, αυτή την «αυστηρότητα» που είναι επιζήμια για όλους και για την ίδια τη Γερμανία. Τέλος, πρέπει να αναπτύξουμε μια πραγματική εξωτερική πολιτική, επιτέλους και στη Μεσόγειο, και, πέρα από τις χώρες της Μεσογείου και του Μαγκρέμπ, τις υποσαχάριες χώρες, οι οποίες θα γνωρίσουν τεράστια δημογραφική ανάπτυξη τα επόμενα είκοσι χρόνια.
Είναι δυνατόν να ομονοήσουμε σ΄αυτή τη γραμμή; Φαίνεται πολύ δύσκολο, αν όχι αδύνατο, μετά τη διεύρυνση της ΕΕ. Ωστόσο, πρόκειται για αποφάσεις που κρίνονται επείγουσες και απαραίτητες, και το καθήκον θα πέσει στις ιδρυτικές χώρες, ίσως και στην Πορτογαλία και την Ισπανία, να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να καθορίσουν ένα σταθερό και επιχειρησιακό σύμφωνο μεταξύ τους, για όλα τα πιο σημαντικά ζητήματα, ξεκινώντας από τις πολιτικές μετανάστευσης. Δεν πρόκειται για «καπέλωμα» των άλλων χωρών, αλλά για κατανόηση της κατάστασης, χωρίς ανιστορικές απαιτήσεις ισότητας. Τίποτα δεν εμποδίζει η ευρωπαϊκή πολιτική ενότητα να ωριμάσει σε διαφορετικούς χρόνους και με διαφορετικούς ρυθμούς.
Ακόμη και οι ευρωπαϊκές πολιτικές δυνάμεις που δηλώνουν έτοιμες να πολεμήσουν για μια «νέα ώθηση» μπορούν να διατυπώσουν τις θέσεις τους με διαφορετικούς τρόπους. Είναι μη ρεαλιστικό, ακόμη και αντιπαραγωγικό, να σκεφτόμαστε μοναδικά ψηφοδέλτια «Ευρωπαϊστών». Κάθε δύναμη ή κάθε κόμμα μπορεί να επιμείνει σε αυτήν ή σε άλλη πτυχή του ευρωπαϊκού προβλήματος. Αυτό που είναι σημαντικό είναι η κοινή συνείδηση ότι πρέπει να προσβλέπουμε σε μια νέα ώθηση και αυτό πρέπει να καταστήσει σαφή τη σχέση που ενώνει σε ευρωπαϊκό επίπεδο τις διάφορες «φιλοευρωπαϊκές» δυνάμεις κάθε χώρας. Νομίζω ότι θα μπορούσαν να σχηματιστούν τουλάχιστον τρεις μεγάλες ομάδες: η πρώτη φιλελεύθερου προσανατολισμού (ας πούμε ο προσανατολισμός του Macron), η δεύτερη σοσιαλδημοκρατικού προσανατολισμού (δύσκολο να γίνει με τους Πράσινους των διαφόρων χωρών!), και μια τρίτη που αντιπροσωπεύει τις διάφορες τάσεις της ριζοσπαστικής αριστεράς.
Το τελικό τους αποτέλεσμα θα μπορούσε ακόμη να επιτρέψει έναν «συμβιβασμό» με τις λαϊκές και κεντρώες δυνάμεις. Αντιθέτως, αυτές θα ήταν καταδικασμένες να καταλήξουν στην αγκαλιά της ευρωπαϊκής δεξιάς, εάν αντιπροσώπευε τη μόνη δυνατή πλειοψηφία. Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται ποτέ, αν και αποκαλύπτει με σαφήνεια ορισμένες σταθερές: όταν η «Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία» και η Βαυαρία διαδηλώνουν ενάντια στο Βερολίνο, ξεκινούν οι πιο σκοτεινές ώρες της Ευρώπης.
Γνωρίζω καλά ότι ο συλλογισμός για τη «χρησιμότητα» μιας ενωμένης Ευρώπης και για τους δραματικούς κινδύνους που θα συνεπαγόταν η νίκη μιας εθνικιστικής και αυταρχικής δεξιάς δεν θα αρκεί να πείσει όλους εκείνους που δεν γνωρίζουν την προοδευτική φάση. των δημοκρατιών μας, και οι οποίοι έχουν υποφέρει ιδιαίτερα από την κρίση της τελευταίας δεκαετίας. Εξηγώντας στους συμπολίτες μας ότι η παγκοσμιοποίηση έβγαλε εκατοντάδες εκατομμύρια Κινέζους και Ινδούς από τη φτώχεια σίγουρα δεν θα τους κάνει να ξεχάσουν την απογοήτευσή τους και τη δυσπιστία τους έναντι της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και της λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης..
Στην πολιτική, εκτός από τη λογική, είναι επίσης απαραίτητες οι συμβολικές ιδέες. Σε αντίθεση με αυτήν την έλλειψη συμβολικών ιδεών, οι εθνικιστές έχουν μια εντελώς οπισθοδρομική, παιδική λογική, αυτή του «αφεντικού στο σπίτι», ή ακόμη και του «εχθρού προ των πυλών». Αυτά είναι ενοχλητικά σύμβολα, αλλά λειτουργούν πολύ καλά σε σοβαρές κρίσεις.
Και εμείς? Πριν από μια δεκαετία, καταβλήθηκαν προσπάθειες για τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού συντάγματος. Αν και άτονο, ανιστορικό και αφηρημένο, ήταν μια προσπάθεια απάντησης στην ερώτηση. Ας προσπαθήσουμε να το αναδιατυπώσουμε με τους εξής όρους: ποιο καθήκον πρέπει να έχει η Ευρώπη, κατά τη γνώμη μας, στο μέλλον; Πέρα από το απλό οικονομικό συμφέρον, πέρα από κάθε «ορθολογισμό πρόθεσης», μπορεί να γίνει δεκτό αυτό το καθήκον; Μπορούμε εμείς οι Ευρωπαίοι να βρούμε το σκοπό μας, με βάση την ιστορία μας;
Η Ευρώπη είναι ο τόπος (αόριστος εντός των συνόρων του) που δημιούργησε τη διαδικασία εξορθολογισμού με την οποία επηρέασε όλους τους τομείς της ζωής μας και ολόκληρου του πλανήτη. Αλλά είναι επίσης ο τόπος που «εφεύρε» τις ιδέες της ισότητας και της προοδευτικής δημοκρατίας, δηλαδή μιας δημοκρατίας που απαιτεί τη συνεχή εφαρμογή των δικαιωμάτων και των καθηκόντων. Η Ευρώπη είναι ο τόπος όπου σκέφτηκαν, μετά από αντιφάσεις και αγώνες κάθε είδους, την πιθανή «συμφιλίωση» αυτών των δύο τρομερών τάσεων.
Ωστόσο, στον σύγχρονο κόσμο, αυτές οι τάσεις τείνουν να διαχωρίζονται και η δεύτερη κινδυνεύει ακόμη και να εξαφανιστεί. Εναπόκειται σε εμάς να δείξουμε την αποτελεσματικότητά της ή, μάλλον, τη δύναμή της. Εναπόκειται σε εμάς να δείξουμε ότι η εξουσία μπορεί να αρθρώνεται και να διαιρείται, χωρίς να σπάζει. Εναπόκειται σε εμάς να δείξουμε ότι οι φορείς που συγκροτούνται από πολίτες με αυτόνομο τρόπο μπορούν να έχουν αποτελεσματική εξουσία σε θέματα ζωτικής σημασίας χωρίς ωστόσο να συγκροτούν «κράτη εν κράτει».
Η Ευρώπη που έρχεται θα διαμορφωθεί από αυτήν την ομοσπονδιακή κουλτούρα ή δεν θα υπάρξει. Αλλά δεν πρόκειται απλώς για μια ομοσπονδοποίηση τεχνική-διοικητική, τύπου ιδιωτικής σύμβασης. Μεταξύ των ευρωπαϊκών λαών και των κρατών τους, τα οποία θα συνεχίσουν να υφίστανται ισχυρότερα από ποτέ εάν ομοσπονδοποιηθούν μέσω μιας αυθεντικής ευρωπαϊκής κυριαρχίας, πρέπει να παραμείνει ένας σύνδεσμος, δηλαδή μια τιμιότητα, μια φιλία, μια συνείδηση ενός κοινού πεπρωμένου. Αυτή ήταν η ιδέα που διατύπωσαν οι πατέρες-ιδρυτές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μετά την τεράστια τραγωδία της «εποχής των άκρων» που ήταν ο 20ος αιώνας. Μια ιδέα αδελφοσύνης, θα μπορούσαμε να πούμε.
Χριστιανική; Ναι, αλλά όχι χωρίς τις θεμελιώδεις αρχές της Γαλλικής Επανάστασης. Οι επαναστάτες γνώριζαν καλά ότι υπήρχε ένας αδιάλυτος σύνδεσμος μεταξύ Ευρώπης και Χριστιανισμού. Και οι Aντενάουερ, οι Σουμάν και οι Nτε Γκάσπερι το ήξεραν καλύτερα. Το πρόβλημα σήμερα είναι ότι η κρίση των ευρωπαϊκών χριστιανικών λαϊκών δυνάμεων είναι ίσως ακόμη πιο βαθιά από εκείνη των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων.
Αλλά δεν μπορούμε να περιμένουμε τη θεοφάνεια ενός νέου Υποκειμένου, πολύ περισσότερο να επιμένουμε στη μάταιη ελπίδα των Μεγάλων Αρχηγών, που μας έχουν πικράνει τις τελευταίες δεκαετίες. Πρέπει να επικεντρωθούμε στη θετική και επιχειρησιακή αυτοκριτική των υπαρχουσών δυνάμεων, στην ικανότητά τους να κάνουν ανοίγματα και να συναρμόζονται για να προσφέρουν στους λαούς της Ευρώπης νέα θεσμικά όργανα και νέες πολιτικές, ακόμη και αν αυτή η βούληση υπαγορευόταν μόνο από ένστικτο επιβίωσης. Και σε ένα νέο – παλιό καθήκον.
*Φιλόσοφος και πολιτικός (γεν. 1944). Ως δήμαρχος της Βενετίας (1993-200) υποδεχόμενος τον Οικουμενικό Πατριάρχη Δημήτριο δήλωσε ότι «Η ορθοδοξία μας δίνει το πρότυπο ομοσπονδιακής οργάνωσης της Ευρώπης».
Επιστρέφουμε σε εποχές φεουδαρχίας; Επιφανής οικονομολόγος κρούει τον κώδωνα του κινδύνου θεωρώντας την εντεινόμενη κοινωνική ανισότητα τη μεγαλύτερη πρόκληση για τις κοινωνίες της Δύσης. Οι ΗΠΑ το πιο ακραίο παράδειγμα.
Κινδυνεύει η δημοκρατία από μια πλούσια ανώτερη κοινωνική τάξη; Το ερώτημα δεν είναι νέο, εντούτοις επανήλθε με δριμύτητα στο προσκήνιο τα τελευταία χρόνια ενόσω ο Λευκός Οίκος διοικούνταν από έναν δισεκατομμυριούχο Τραμπ, που στηρίχθηκε μάλιστα προεκλογικά από εξίσου πάμπλουτους, υπερσυντηρητικούς επιχειρηματίες. Όπως εκτιμούν ειδικοί, η εντεινόμενη ανισότητα που παρατηρείται σε όλο και περισσότερες κοινωνίες χωρών της Δύσης, θέτει τη δημοκρατία εν γένει σε κίνδυνο και τροφοδοτεί λαϊκιστικά κινήματα. Διαβάστε περισσότερα…
Έφυγε από την ζωή ο Έλληνας εμπνευστής και δημιουργός του πρώτου αμιγώς ηλεκτρικού αυτοκινήτου που κατασκευάστηκε στις αρχές του 1970.
Ο λόγος για τον Κωνσταντίνο Αδρακτά ο οποίος ήταν ο δημιουργός του αυτοκινήτου Enfield 8000 (E8000). Το συγκεκριμένο διθέσιο αυτοκίνητο κατασκευάστηκε στην Σύρο πριν 40 χρόνια και από τότε θεωρείται παγκοσμίως το πρώτο ηλεκτρικό αυτοκίνητο που μπήκε σε παραγωγή.
Την δυσάρεστη είδηση έκανε γνωστή ο Διευθύνων Σύμβουλος του Ομίλου «Ιατρικό Αθηνών», Βασίλης Αποστολόπουλος, μέσω του προσωπικού τoυ λογαριασμού στο Facebook, στην οποία έγραψε χαρακτηριστικά: Διαβάστε περισσότερα…
Συνέντευξη του καθηγητή David Engels* στον Said Mahrane
DavidEngels:«Η αυτοκτονική δημογραφική μείωση και η απώλεια της χριστιανικής ταυτότητας, αποτελούν, μεταξύ άλλων, αποδείξεις ότι η παρακμή της Ευρώπης είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο»
Le Point: Η Παρακμή της Δύσης, ο πρώτος τόμος της οποίας δημοσιεύθηκε το 1918, έκλεισε έναν αιώνα**. Είναι χρήσιμη η ανάγνωσή της για την κατανόηση των καιρών μας; Διαβάστε περισσότερα…
Το αυτόγυρο είναι κάτι μεταξύ αεροπλάνου και ελικοπτέρου. Εφευρέθηκε από τον ισπανό αεροναυπηγό και πιλότο Χουάν ντε λα Θιέρβα, ο οποίος -μετά την πτώση ενός τρικινητήριου αεροπλάνου που είχε κατασκευάσει τέσσερα χρόνια νωρίτερα, λόγω απώλειας στήριξης- αποζητούσε ένα πιο ασφαλές πτητικό μέσο, που να πραγματοποιεί κάθετες απογειώσεις και προσγειώσεις σε χαμηλές ταχύτητες.
Ο Θιέρβα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η λύση βρισκόταν στα φτερά και όχι στο σώμα του αεροπλάνου. Έτσι, άρχισε να πειραματίζεται το 1920 με την κατασκευή ενός αεροσκάφους με περιστρεφόμενο πτερύγιο, θεωρώντας το ως μία πιο σταθερή κατασκευή από το αεροπλάνο. Η πρώτη επιτυχημένη επίδειξη έγινε στο αεροδρόμιο «Κουάτρο Βιέντος» της Μαδρίτης στις 9 Ιανουαρίου 1923. Διαβάστε περισσότερα…
In August 1956, a drone went rogue over Southern California, threatening cities, including Los Angeles. In its aftermath, over 1,000 acres were destroyed, forests and scrubland were set ablaze while homes and property were damaged. But it wasn’t because of the drone.
With Cold War tensions on the rise and everyone fearing an invasion of the Red Menace, the US Navy began research on surface-to-air and air-to-air missiles. To test those missiles, they’d launch remote-controlled planes (drones) into the sky for target practice, mostly from the Naval Air Station Point Mugu in Ventura County.
It is May 1945, Nazi Germany has been defeated and the former Allies are now trying to get their hand on as much of the Nazi developed technology as they can. It is well known that Wernher von Braun and his V2 missile was the foundation of the American Space program but that was not the only rocket that the Nazis were developing.
Starting in 1942, after the United States have joined the war against the Nazi’s and Japan the Germans believed it was time to develop weapons that could strike back and hit the Americans back home. The “America bomber” project was started which focused on a long range, piston engine bomber that could cross the Atlantic ocean and hit the East coast cities. This project ultimately delivered two working prototypes, the Messerschmitt Me 264 and Junkers Ju 390, which actually took to the air but never tried to cross the Atlantic.
The Inca rope bridge in ‘The Great Inka Road: Engineering an Empire’ at the National Museum of the American Indian in Washington, DC (all photos by the author for Hyperallergic unless noted)
We have already talked about how an ambitious 6 million euro project would restore the massive Mausoleum of Augustus (watch its 3D reconstruction here). But this time around, beyond mausoleums and tombs, researchers over at New York’s Metropolitan Museum of Art have taken a go at the reconstructed portrayal of Caesar Augustus himself. As one can comprehend from the above picture, the depiction rather follows a seemingly curious route with Augustus showcased in his Pharaoh avatar, while the entire artwork is incredibly ‘remastered’ in dynamic vibrant colors.
In the 1970s the Soviet Union developed the VVA-14, a vertical take-off amphibious aircraft which could take off from water and fly at high speed over long distances but also to fly just above the sea surface using what is known as the “ground effect”. It was designed by Italian-born designer Robert Bartini in answer to a perceived requirement to destroy United States Navy Polaris missile submarines.
Οι Pim van Bree και Geert Kessels είναι οι ιδρυτές του LAB1100, μιας ερευνητικής εταιρείας με βάση τη Χάγη στην Ολλανδία.Δημιούργησαν μια εφαρμογή, έναν χάρτι που καταγράφει όλες τις τοποθεσίες και ημερομηνίες όπου υπήρξαν μάχες τα τελευταία 4.000 χρόνια χρησιμοποιώντας στοιχεία από DBpedia και Wikidata.
Παρατηρήσαμε τον πλούτο τον στοιχείων που υπάρχουν και θέλαμε αυτα τα στοιχεία να τα μεταφέρουμε σε έναν χάρτη. Αυτό βρήκαμε εξαιρετικά ενδιαφέρον είναι η ευρωκεντρική υπερπαρουσίαση στοιχείων. Είναι εμφανές ότι αυτό είναι το αποτέλεσμα των στοιχείων που έχουν καταγραφεί, τόσο τεχνικά όσο και στη γραφτή ιστορία.
Όπως περιγράφουν οι Quentin Skinner (1981) και Giuliano Procacci (1960), το 1494 ο βασιλιάς της Γαλλίας, Κάρολος ο 8ος, εισβάλει στην Ιταλία και κατακτά την Νάπολη και την ρεπουμπλικανική Φλωρεντία. To 1512 η Φλωρεντία θα περάσει στον έλεγχο των Ισπανών οι οποίοι θα επαναφέρουν την αριστοκρατική οικογένεια των Μεδίκων στο θρόνο. Ο Φλωρεντίνος φιλόσοφος, Νικολό Μακιαβέλι, όντας τότε γραμματέας του Δεύτερου Ανώτατου Δικαστηρίου της Φλωρεντίας (γνωστός για τις ρεπουμπλικανικές του θέσεις) θα βρεθεί αντιμέτωπος με την εξουσία τους. Ένα χρόνο αργότερα θα συλληφθεί, θα βασανιστεί, θα εκτοπιστεί αλλά αργότερα θ’ αποφυλακιστεί. Έχοντας όμως χάσει ένα ένα όλα του τα αξιώματα, θα καταφύγει στο ιδιωτικό του κτήμα, μόλις λίγα χιλιόμετρα έξω από τη γενέτειρά του, προσπαθώντας να επανέλθει στην πολιτική σκηνή μέσω της πένας του.
There is a lot unknown about the Lockheed U-2 and SR-71 “Blackbird”.
SR-71
The SR-71 Blackbird is, without a doubt, the most advanced airplane ever built in relation to the technology available at the time. It broke all aviation records,it flew incredible missions, and it became the stuff of legend!
The SR-71 was a technological marvel. Practically every area of design required new approaches or breakthroughs in technology. To withstand high temperatures generated by friction in the upper atmosphere during sustained Mach 3 flight, the Blackbird required an array of specially developed materials including high-temperature fuel, sealants, lubricants, wiring and other components.
(1) Designer’s model of the Soviet tank with glider wing, ‘Antonov A-40‘ photographed in 1942. The flying tank had one semi-successful test flight (2) ZIL-2906, the screw drive vehicle (3) Front view of the Churchill Crocodile Flamethrower tank, showing the hooded flame throwing nozzle next to the viewing hatch of the driver (4) The surviving Praying Mantis prototype at Bovington Tank Museum in Dorset
Tanks are designed for front-line combat. These strong armored fighting vehicles are a pivotal part of any land forces in warfare. Tanks can be used in both offensive and defensive situations. With the help of the large-caliber cannon fitted to its rotating turret, the tank can take hold of and dominate an area and prevent the advancement of enemy vehicles during combat. Modern tanks have gone through a century of development from the early armored war vehicles.
The following 10 most bizarre tanks which, among many freakish tank designs, were actually constructed. Some militaries possess bigger dreams than others. However, not surprisingly, most of these ludicrous tanks never saw substantial action in the battlefield.
61 χρόνια από το θάνατό του – 111 χρόνια από τη διατύπωση της θεωρίας της σχετικότητας
Στις 27 Σεπτέμβρη του 1905, πριν από 111 χρόνια, Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν διατυπώνει, σε ηλικία 26 ετών, την ειδική θεωρία της σχετικότητας και την περίφημη εξίσωσή του Ε=mc2, σε άρθρο του στο γερμανικό περιοδικό «Χρονικά της Φυσικής». Στις 18 Απριλίου του 1955 απεβίωσε στο Πρίνστον του Νιού Τζέρσεϊ. Εν όψει κι ενός μεγαλύτερου αφιερώματος στο έργο και τη ζωή του Α. Αϊνστάιν αναδημοσιεύουμε την ελληνική μετάφραση ενός σημαντικού πολιτικού κειμένου γραμμένου για το πρώτο τεύχος της γνωστής αριστερής επιθεώρησης Monthly Review:
Last month we showcased the (what if) 3D reconstruction of the Solomon’s Temple in accordance to its Biblical measurements. Now beyond its religious status as the grand First Jewish Temple built on the Temple Mount, Solomon’s Temple is also known for its housing of the fabled Ark of the Covenant. This naturally brings us the million-dollar question – what exactly was the Ark of the Covenant? Well as literary sources mention, the legendary artifact was possibly a gold-plated chest that stored the sacred tablets containing the original Ten Commandments. But as every Indiana Jones fan worth his salt would know, the Ark is elusive (or perhaps even ‘illusory’) – and as such is still lost to the researchers of our modern age. But an ancient Hebrew text translated in 2013, might provide some (possibly fancy) insights into the whereabouts and status of this puzzling artifact, along with the other treasures of King Solomon – who was said to be the richest man of his time in Biblical sources.
In a ‘groovy’ turn of events, archaeologists have identified how cannabis might have played a crucial role in supporting the antediluvian walls of a UNESCO World Heritage Site. We are talking about the Ellora Caves, a fascinating 1,500-year old archaeological site comprising both Brahmanical and Buddhist group of caves (consisting of rock-cut temples and viharas), situated in the Indian state of Maharashtra. According to a recent collaborative study conducted by researchers from the Archaeological Survey of India and Dr Babasaheb Ambedkar Marathwada University, the painted walls and ceilings of these man-made caves were composed of a definitive mixture of cannabis, clay and lime. To that end, by chemical analysis, it was found that the cannabis component played quite interesting role in preserving the architectural unis by intrinsically strengthening the plaster.
One of the archaeological highlights of last year pertained to the identification of the remains of King Richard III, the English monarch who only ruled from 2 October 1452 – 22 August 1485, and died at a young age of 32 at Battle of Bosworth Field, which marked the last decisive encounter in the War of the Roses. Historically, this made Richard III the last English king to die in battle on home soil. However in spite of his regal credentials, his corpse was buried quite unceremoniously in Leicester. And even his original tomb was possibly ransacked during Reformation, and many then-after believed that his remains were lost forever due to rumors of their disposal along the River Soar. But modern archaeologists were not really convinced of such hearsay, and thus in 2012 they were able to locate the spot where Richard III’s remains were probably buried. And finally researchers from University of Leicester successfully identified Richard III from the excavated remains – with the aid of technologies such as radiocarbon dating and mitochondrial DNA analysis.
On September 11th, 2001 a terrible attack on The Twin Towers in New York happened and took thousands of lives. The world was shocked. After the tragic events, clean up crews started to work in the area to prepare it for the foundations of the new “One World Trade Center”, which became the tallest building in the USA when it was finished last year.
In 2010, during this excavation and clean up process, workers found something very interesting: the hull of a large ship. The hull was buried approximately 22 feet (6.7 meters) beneath the ground. Luckily, the excavation was monitored by archeologists and the work was immediately stopped in that part of the work site until they were able to examine it. Now, the origin of the mysterious buried ship is revealed.
A)Ralph Miliband…Το πραξικόπημα στη Χιλή-Μέρος Πρώτο…
Ralph Miliband (μετάφραση: Barikat)
ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΣΤΗ ΧΙΛΗ
Μέρος Πρώτο:
Αυτό που συνέβη στη Χιλή στις 11 Σεπτέμβρη του 1973 δεν αποκάλυψε αιφνιδιαστικά κάτι καινούργιο σχετικά με τους τρόπους, τους οποίους εκείνοι που έχουν τη δύναμη και του προνόμια επιδιώκουν την προστασία της κοινωνικής τους τάξης Η ιστορία των τελευταίων 150 ετών είναι γεμάτη με τέτοια επεισόδια .
Ακόμα κι έτσι , τουλάχιστον η Χιλή έχει αναγκάσει πολλούς ανθρώπους της Αριστεράς να κάνουν κάποιους άβολους προβληματισμούς και να θέσουν ερωτήματα σχετικά με την «στρατηγική» (πράγμα κατάλληλο για καθεστώτα δυτικού τύπου) για αυτό που αόριστα ονομάζεται μετάβαση στο σοσιαλισμό.
Οι πρόγονοι των κελτών Ιρλανδών ήσαν μεσανατολίτες και…Πόντιοι που πέρασαν και από την Ελλάδα, σύμφωνα με έρευνα γενετιστών.
Ιστορικοί και αρχαιολόγοι το υποπτεύονταν και έρχονται πλέον οι γενετιστές να το επιβεβαιώσουν: οι αρχαίοι Ιρλανδοί, που αποίκησαν το νησί τους και αποτέλεσαν τους προπάτορες του έθνους τους, προέρχονταν από τη Μέση Ανατολή και τον Ποντιακό Καύκασο, φθάνοντας στην Ιρλανδία μετά από μια περιπετειώδη μετανάστευση μέσω της Νότιας Ευρώπης και της Ελλάδας.
Γιατί οι Ιρλανδοί είναι διαφορετικοί από τους Αγγλοσάξονες
Είναι επίσης φανερό ότι, όπως το έθεσε ο Robert Nisbet:
Τα πάντα τώρα μας υποδεικνύουν ότι η δυτική πίστη στο δόγμα της προόδου καταρρέει βαθμιαία σε κάθε επίπεδο και κάθε σφαίρα, στα τέλη του 20ου αιώνα. Στον αντιεξουσιαστικό χώρο επίσης, η ιδέα της προόδου έχει περάσει διάφορα στάδια. Πάει καιρός από τότε που οι συνδικαλιστές εργατοπατέρες, όπως ακριβώς και οι συγγενικοί τους μαρξιστές, μπορούσαν να καταδικάσουν στην περιθωριοποίηση και την ανυπαρξία όποιον δεν ενδιαφερόταν να οργανώσει την αλλοτρίωσή του μέσα από τα συνδικάτα, τις ενώσεις και τα συναφή. Αντί για τον παλιό καλό σεβασμό στην εργατικότητα και την παραγωγή (τα θεμέλια της προόδου), μια λουδίτικη αντίληψη για τα εργοστάσια διαδόθηκε γρήγορα και η αντίσταση στην εργασία έγινε μια αφετηρία του ριζοσπαστικού λόγου.
Τότε βλέπουμε και κάμποσες γερασμένες λεοπαρδάλεις να προσπαθούν να καλύψουν τις κηλίδες τους: οι Βιομηχανικοί Εργάτες του Κόσμου (IWW-Wobblies), ντροπιασμένοι για την πρώτη λεξούλα της ονομασίας τους, προσπαθούν αδέξια να αποποιηθούν τη δεύτερη (αν και φυσικά όχι ως οργάνωση).
Η οικολογική κρίση θα αποτελέσει σαφώς ένα σημείο ρήξης με την αξία της προόδου, ωστόσο το πώς αυτή παρέμεινε ένα ζήτημα τυφλής πίστης για τόσο πολύ κόσμο είναι σίγουρα ένα ενδιαφέρον ερώτημα.
Τι σήμαινε τελικά η πρόοδος; Η υπόσχεση της προόδου ακολουθούσε την ανθρωπότητα από τα πρώτα ιστορικά της βήματα.
I was wrong. I wanted to write about the Planet Satellite, because I thought it was an merely an obscure, attractive failure. However, the more I researched the Satellite’s story, the more bizarre it became.
The 1948 Planet Satellite was an unusual and very beautiful aeroplane. Its appearance suggested that Hergé had created it especially for Tintin to steal. The aircraft was the shape of a tear-drop, with a butterfly ‘Y-shaped’ tail. Its ‘hygienically’ clean shape spoke of speed, progress and a utopian future. The Satellite was a revolutionary design in almost every way. It was a true monocoque design, for those unfamiliar with the term- this does not mean it was single-penised (In fact, the aircraft had no penis). A monocoque structure is supported by its external skin, as opposed to using an internal frame. It is analogous to an invertebrate (such as a beetle), whereas an animal with a normal internal skeleton, like a person, is more like a traditional aircraft. Though many aircraft are described as monocoque, strictly speaking the vast majority are actually semi-monocoque. The Satellite was a true monocoque design, meaning it was far simpler structurally than any contemporary aircraft. This simplicity could result in an aircraft that was cheap to produce and assemble, with far less to go wrong. These traits were vital as the Satellite was intended to become a flying Model-T Ford.
Following World War Two, Major J. N. D. Heenan (more on him later) went to the United States to study the needs of the general aviation market. He concluded that what was needed was a cheap and quiet aircraft. By adopting the ‘pusher configuration’, with the engine (he would choose a 250-hp Gipsy Queen 32) and propeller behind the cabin, noise would be significantly reduced for the occupants. This layout would also give the pilot and passengers of the a four-seater an excellent, unobstructed view from the cockpit. Additionally it would make allow the nose section to be smooth and aerodynamically efficient.
Με δεδομένο ότι τα πολιτεύματα αφορούν τον τρόπο διαχείρισης της εξουσίας, είναι απολύτως προφανές ότι ο ρυθμιστικός παράγοντας που καθορίζει τόσο την οργανωτική ισχύ, όσο και τις προθέσεις του πολιτεύματος είναι η δόμηση των διοικητικών αρχών, που συνιστά το θεσμικό πλαίσιο της διακυβέρνησης: «Γιατί, όπως είναι αδύνατο να υπάρξει πόλη χωρίς τις βασικές εξουσίες, έτσι είναι αδύνατο να διοικηθεί σωστά χωρίς τις εξουσίες που ρυθμίζουν την τάξη και την κοσμιότητα». (1321b 6 – 8).
Βουλή των Ελλήνων
Με άλλα λόγια, οτιδήποτε αφορά τη λειτουργικότητα της κοινωνίας είναι ζήτημα πολιτικής μέριμνας, δηλαδή ευθύνη της εξουσίας την οποία πρέπει να φέρει σε πέρας. Οι αγοροπωλησίες, η δημόσια και ιδιωτική περιουσία, τα ετοιμόρροπα οικοδομήματα, οι χαλασμένοι δρόμοι, η συντήρηση των τειχών, καθετί που αφορά την πόλη, είτε σε επίπεδο πρακτικής διεκπεραίωσης είτε σε επίπεδο εξασφάλισης της αρμονίας στη συνύπαρξη των πολιτών, είναι δημόσιο ζήτημα και πρέπει να εντάσσεται μέσα στο σύνολο των κανόνων που διασφαλίζουν την πολιτειακή ομαλότητα. Η πόλη που αδυνατεί να ρυθμίσει τέτοιου είδους ζητήματα αφήνοντάς τα στην ατομική βούληση, είναι η ανοργάνωτη πόλη που αναπόφευκτα θα διαλυθεί, αφού, επί της ουσίας, αφήνει τους πολίτες απροστάτευτους. Κι εδώ δε γίνεται λόγος για τον περιορισμό, αλλά για την προάσπιση της ελευθερίας μέσα στο πλαίσιο της συμβίωσης.
Με δεδομένη την αναγκαιότητα των θεσμών, ως επί μέρους εξουσίες που διασφαλίζουν τη συνύπαρξη, και με δεδομένη την πολυπλοκότητα και το πλήθος των υποθέσεων που πρέπει να διευθετηθούν, γίνεται αντιληπτή η πληθώρα των υπηρεσιών που πρέπει να στελεχωθούν προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι κοινωνικές ανάγκες.
Wars throughout the decades have been accelerators of new technology. However, looking at the American Civil War, it is not what we see today. The Civil War soldiers’ technology? Guns, railroads, and photography – not new or exciting compared to today, but still important for the time. Inventors and military people have implemented new weapons and even a submarine to help in battle.
They had also implemented new technology which, while no longer targeted for military use, still matters because it has changed down through the years how people have lived.
Here, for example, are some of the most fascinating pieces of technology used in the Civil War:
Λέγεται πως μία από τις πρώτες φράσεις που είπε ο Νιλ Άρμστρονγκ όταν πάτησε το πόδι του στη Σελήνη, το πρωί της 20ής Ιουλίου 1969, ήταν «καλή τύχη κύριε Γκόρσκι». Το ερώτημα ποιος είναι ο κ. Γκόρσκι και γιατί του ευχήθηκε καλή τύχη, έμεινε αναπάντητο για πολλά χρόνια. Το μυστήριο έλυσε ο ίδιος ο Άρμστρονγκ, σε μία συνέντευξή του στις 5 Ιουλίου του 1995, όταν έμαθε ότι ο κ. Γκόρσκι δεν βρίσκεται πια στη ζωή. Η απάντηση -είπε- βρίσκεται στα παιδικά του χρόνια. Κατά τη διάρκεια ενός αγώνα μπέιζμπολ στη γειτονιά του, η μπάλα έπεσε στην αυλή του γείτονά του, μπροστά στο παράθυρο της κρεβατοκάμαρας. Καθώς έσκυψε να τη μαζέψει, άκουσε την κυρία Γκόρσκι από μέσα να λέει στο σύζυγό της πως θα ικανοποιούσε τις υπερβολικές ερωτικές απαιτήσεις του, τη μέρα που το γειτονάκι τους, ο Νιλ, περπατούσε στο φεγγάρι…
Τα ήθελαν όλο και πιο μεγάλα, όλο και πιο χλιδάτα, με ακόμη περισσότερα αξεσουάρ και με υποβρύχια, επιπλέον. Αλλά κι αυτά τα βαρέθηκαν. Τώρα, οι σχεδιαστές προσπαθούν να ξεπεράσουν κάθε φαντασία για να ερεθίσουν το ενδιαφέρον των πολυεκατομμυριούχων.
Το κότερο «Glass»
Πρόκειται για ένα πλεούμενο ουσιαστικά χωρίς παράθυρα. Κάθε όροφος έχει δημιουργηθεί ώστε να προσφέρει το μεγαλύτερο δυνατό χώρο στους επισκέπτες και την μεγαλύτερη δυνατή θέα. Πρόκειται ουσιαστικά για πλωτή αρχιτεκτονική.
Περιλαμβάνει πάνελ φωτοβολταϊκά ώστε να παράγεται αρκετή ενέργεια ώστε να κινείται το κότερο, πλην των άλλων αναγκών. Είναι το «σιωπηλότερο» κότερο στον κόσμο.
Οταν το παραγγείλει κάποιος πρέπει να περιμένει 2-3 χρόνια για να κατασκευαστεί. Είναι σχεδόν όλο κατασκευασμένο από γυαλί και εμπνευσμένο από το παιχνίδι Lego. Η πλώρη του θυμίζει καταμαράν και συνολικά έχει 5.600 τετραγωνικά μέτρα χώρους.
Αποκαλείται το διαμάντι των θαλασσών γιατί θυμίζει ουρανοξύστη της Νέας Υόρκης. Είναι ένα πραγματικό παλάτι από γυαλί, απαράμιλλης χλιδής και δυνατοτήτων.
Αυτό είναι το σαλόνι του Glass:
«Why» : ένα πλωτό παλάτι
Εδώ δεν ξέρει κανείς αν πρόκειται για κότερο ή για βίλα. Κατασκευαστής είναι η φίρμα Hermes και το όνομά του είναι « Why ». Εχει τρεις γέφυρες, 3.400 τ.μ. κατοικήσιμα, «βόλτα» μήκους 130 μέτρων και πισίνα 25 μέτρων. Βγήκε για πρώτη φορά πριν από τέσσερα χρόνια αφήνοντας άφωνους τους φανατικούς χρήστες και ξεπούλησε στην τιμή των 100 εκατομμυρίων ευρώ.
Το κότερο του φτωχού
Αν κάποιος δεν έχει τα μέσα ένα από τα δύο παραπάνω κότερα, μπορεί να νοικιάζει για ένα μήνα το χρόνο. Αυτό είναι το σχέδιο του αρχιτέκτονα Norman Foster, ο οποίος διαπίστωσε ότι τα κότερα χρησιμοποιούνται μόνο για ένα μήνα. Κατασκεύασε 10 τέτοια, μήκους 41 μέτρων τα οποία αγοράστηκαν από κοινού από 8 άτομα, έκαστο των οποίων κατέχει το 1/8 του κότερου. Μπορεί να το απολαμβάνει 34 μέρες το χρόνο, αλλά η πορεία είναι καθορισμένη: 11 μέρες στη Μεσόγειο, 11 μέρες στην Καραϊβική συν 2 εκδρομές της προτίμησης του καθενός. Κοστίζει 1,8 εκατομμύρια με την αγορά, και 200.000 επιπλέον κάθε χρόνο για τα έξοδα συντήρησης.
Το κότερο-κοχύλι
Είναι η τελευταία τρέλα των πλουσίων γιατί το σχεδίασε η διάσημη αρχιτέκτονας Zaha Hadid. Είναι όλο καμπύλες, μπορεί να κατασκευαστεί από 90 ως 128 μέτρα. Είναι μοναδικό στο είδος του και το ντιζάϊν του ζαλίζει τους φανατικούς.
ΠΟΛΛΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ του παρελθόντος διέθεταν επαγγελματίες απομνηματογράφους, ιερείς ή αξιωματούχους, έργο των οποίων ήταν η καταγραφή των παραδόσεων που θεωρούνταν απαραίτητες για τη διατήρηση των κοινωνικών αξιών. Πολλές κοινωνίες διέθεταν ιερατικά ή άλλα επίσημα αρχεία, σχεδιασμένα μεν για να υποβοηθούν την οργάνωση του κόσμου των ανθρώπων και τον κατευνασμό του κόσμου των θεών, αλλά και επιδεκτικά μετατροπής από τους σημερινούς ερευνητές σε ιστορία. Ως ξεχωριστή πολιτισμική δραστηριότητα όμως, η γνήσια ιστορική συγγραφή φαίνεται ανεξάρτητη ως προς την καταγωγή της από αυτές τις φυσικές κοινωνικές τάσεις, και αποτελεί φαινόμενο σπάνιο: στην πραγματικότητα έχει αναπτυχθεί ανεξάρτητα σε τρεις μόνο κοινωνίες πολύ διαφορετικές μεταξύ τους: στην ιουδαϊκή, στην ελληνική και την κινεζική. Στην καθεμιά από αυτές τις περιπτώσεις, τα χαρακτηριστικά της ιστορίας είναι διαφορετικά: δεν πρόκειται για επιστήμη, αλλά για μορφή τέχνης που υπηρετεί τις ανάγκες της κοινωνίας και επομένως προδιαγράφεται από την καταγωγή της.
Μια μοναδική αρχαιολογική ανακάλυψη στο Θορικό Λαυρεωτικής
Στους πρόποδες της μυκηναϊκής ακρόπολης του Θορικού, ο οποίος δεσπόζει στον φυσικό λιμένα του Λαυρίου, μία ομάδα Γάλλων αρχαιολόγων και μεταλλειολόγων υπό την επίβλεψη του καθηγητή Denis Morin από το Πανεπιστήμιο της Λορραίνης (EA 1132), σε συνεργασία με το UMR CNRS 5608 (UMR National Center for Scientific Research 5608) της Τουλούζης, μόλις ανακάλυψε ένα περίπλοκο δίκτυο από στοές, φρέατα και δωμάτια.
Niagara Falls| Divers fromthe U.S coast guard took partthis morning, ina delicatewreckrecoveryoperation tobring to the surfacea Nazisubmarinediscoveredtwo weeks ago at the bottomof LakeOntario.
The U-boat was spotted for the first time by amateur scuba divers in late January and they had contacted the authorities. Archaeologists associated with Niagara University of and master divers from the U.S Coast Guard were mobilized on site to determine what it was, and they soon realized that they were dealing with a German submarine that sank during World War II. Διαβάστε περισσότερα…
Εξαιρετικά σημαντικά ευρήματα που καθιστούν τη θαλάσσια περιοχή της Μεθώνης, μία από τις πιο σημαντικές ενάλιες αρχαιολογικές θέσεις της χώρας, έφεραν στο φως οι ενάλιες γεωαρχαιολογικές και γεωφυσικές έρευνες, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν στον όρμο της Μεθώνης και στο βόρειο τμήμα της νήσου Σαπιέντζας, από την Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων (ΕΕΑ) σε συνεργασία με το Εργαστήριο Θαλάσσιας Γεωλογίας και Φυσικής Ωκεανογραφίας (ΕΘΑΓΕΦΩ) του Τμήματος Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Πατρών.
Επιπλέον, δύο γνωστά ναυάγια στις βόρειες ακτές της νήσου Σαπιέντζας αποτυπώθηκαν για πρώτη φορά λεπτομερώς, ενώ γεωαρχαιολογικές έρευνες πραγματοποιήθηκαν και στον καταβυθισμένο οικισμό της Μέσης εποχής του Χαλκού,που έχει εντοπισθεί στον όρμο της Μεθώνης.
Ο προσδιορισμός, στο σήμερα, μίας αποκλειστικής «επίσημης» ονομασίας για την μετά το 330 μΧ αυτοκρατορία, που είχε ως πρωτεύουσα της την Κωνσταντινούπολη (πρώην Βυζάντιο), είναι ένα εξαιρετικά ευαίσθητο εγχείρημα και, εν πάση περιπτώσει, παντελώς αδύνατον εάν επιχειρείται με βάση το σημερινό βεστφαλιανό πρότυπο του κράτους.
Αν και αναμφισβήτητα, οι ιστορικές πηγές αποδεικνύουν ότι οι πολίτες της Αυτοκρατορίας συνέχιζαν να αποκαλούν εαυτούς Ρωμαίους, αδιάκοπα, από το 27 πΧ έως το 1453 μΧ, είναι εξίσου σαφές και πασιφανές ότι η ταυτότητα του «Ρωμαίου» άλλαξε πολλάκις και με δραματικό τρόπο μέσα στο διάβα τόσων αιώνων. Δεν μπορεί να εννοηθεί, λόγου χάρη, ότι ένας «Ρωμαίος» κάτοικος της Κωνσταντινούπολης, κατά τον 10ο ή ακόμα και τον 6ο αιώνα μΧ, δεν έχει καμμία διαφορά από έναν Ρωμαίο πολίτη του 1ου αιώνα μΧ.
Κατά τον 4ο αι. π.Χ., πριν τις κατακτήσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η Μικρά Ασία ήταν μία πολυφυλετική περιοχή κατοικημένη από αρκετούς λαούς με διαφορετική καταγωγή. Η Ιωνία, η Αιολίδα, η Δωρίδα, η Τρωάδα και οι ακτές της Παμφυλίας και της Κιλικίας είχαν ελληνικό πληθυσμό. Οι Καππαδόκες της καθαυτό Καππαδοκίας και του δυτικού Πόντου μιλούσαν διάφορες «υβριδικές» φρυγικές, ιρανικές, λουβικές, χουρριτικές-ουραρτικές και παλαιοκαυκάσιες διαλέκτους, όπως και οι γειτονικοί τους Αρμένιοι, αλλά ο μικτός ιρανοφρυγικός χαρακτήρας με ένα προβάδισμα του φρυγικού στοιχείου, έτεινε να επικρατήσει και στους δύο αναφερόμενους λαούς.
Έως τον 11ο αι., η μεγάλη πλειονότητα των κατοίκων της Μικράς Ασίας μιλούσε την ελληνική γλώσσα ενώ οι περισσότεροι ακολουθούσαν το ορθόδοξο δόγμα και θεωρούσαν εαυτούς Έλληνες. Ωστόσο η ανατολική μικρασιατική ενδοχώρα, κυρίως η καθαυτό Καππαδοκία, η Ισαυρία και η εσωτερική Τραχεία Κιλικία, εξελληνίσθηκαν μόνο μερικώς κατά την Υστερορωμαϊκή και την Πρωτοβυζαντινή περίοδο. Κατά τη Μεσοβυζαντινή περίοδο, σε αυτή την περιοχή η ελληνική γλώσσα ήταν πιθανώς η πιο διαδεδομένη, αλλά συνυπήρχε με άλλες. Το σημαντικότερο στοιχείο είναι πως μόνο ένα μέρος του πληθυσμού της είχε ελληνική συνείδηση και ακολουθούσε την ορθόδοξη πίστη. Οι υπόλοιποι κάτοικοι της δεν θεωρούσαν τους εαυτούς τους Έλληνες και πολλοί ακολουθούσαν αιρετικά δόγματα βασιζόμενα στον Μοντανισμό, στον Μανιχαϊσμό, στον Μεσσαλιανισμό, στον Καθαριανισμό και αργότερα στον Παυλικιανισμό και άλλες παρεμφερείς διδασκαλίες. Επιπρόσθετα, οι Βυζαντινοί αυτοκράτορες των 8ου-11ου μΧ εγκατέστησαν στην ίδια περιοχή πολυάριθμους αρμενικούς πληθυσμούς, καθώς και συριακούς (αραμαϊκούς), κοπτικούς (Αιγυπτίους χριστιανούς), κουρδικούς, αραβικούς κ.ά., οι οποίοι δεν ήταν ορθόδοξοι και ελληνόφωνοι. Διαβάστε περισσότερα…
Στους απολογισμούς των δεινών που επέφεραν οι ξένοι κατακτητές στη χώρα μας κατά τη διάρκεια της κατοχής, οι καταστροφές της πολιτιστικής κληρονομιάς είναι αυτές που έχουν απασχολήσει σε μικρότερη έκταση έως σήμερα τους ερευνητές. Το ίδιο άγνωστες είναι οι καταστροφές των αρχαιολογικών θησαυρών της Κρήτης, παρά τις συνοπτικές αλλά έγκαιρες καταγραφές από τον αρμόδιο Έφορο αρχαιοτήτων Νικόλαο Πλάτωνα, μετά το τέλος του Πολέμου και τις αναφορές στην περίφημη Έκθεση Ωμοτήτων που συνέταξε ο Καζαντζάκης με τον Κακριδή και τον Καλιτσουνάκη.
Η παρούσα εργασία βασίζεται κυρίως σε αδημοσίευτα έγγραφα της κρητικής Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και αφορά σε μεγαλύτερο βαθμό στην τύχη των αρχαιοτήτων της ανατολικής και κεντρικής Κρήτης.
Μια κατηγοριοποίηση των καταστροφών εις βάρος της πολιτιστικής κληρονομιάς της Κρήτης, στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής, θα κατέληγε στο διαχωρισμό τεσσάρων βασικών κατηγοριών:
Έχουν περάσει πάνω από χίλια χρόνια από τότε που οι Βίκινγκς πέρασαν παγωμένες θάλασσες για να φτάσουν από τη Γροιλανδία στην Αμερική, ωστόσο τα ίχνη τους εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμα και σήμερα- ακόμα και αν ο εντοπισμός τους προϋποθέτει τη χρήση προηγμένης τεχνολογίας.
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα των NY Times, δορυφόροι εντόπισαν ενδιαφέροντα στοιχεία περί της ύπαρξης ενός δεύτερου οικισμού των Βίκινγκς στη βόρεια Αμερική- πολύ πιο νότια από ό,τι θα περίμενε κανείς.
Πριν από δύο μήνες ερευνητική ομάδα στη Βρετανία κατέφερε να αναλύσει την ατμόσφαιρα του εξωπλανήτη 55 Cancri e επίτευγμα που συνέβη για πρώτη φορά. Ο πλανήτης αυτός είναι βραχώδης βρίσκεται σε απόσταση περίπου 40 ετών φωτός από εμάς και ανήκει στην κατηγορία των «Υπερ-Γαιών», πλανητών δηλαδή με μέγεθος λίγο μεγαλύτερο από αυτό του πλανήτη μας. Οι επιστήμονες συνεχίζουν να μελετούν τον 55 Cancri e που βρίσκεται σε πολύ κοντινή απόσταση από το μητρικό του άστρο.Ερευνητές, με επικεφαλής τον αστρονόμο Μπράις Ντέμορι του Εργαστηρίου Κάβεντις του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ κατάφεραν να υπολογίσουν την θερμοκρασία του 55 Cancri e και διαπίστωσαν ότι έχει κάτι περισσότερο από καυτές νύχτες και ακόμη πιο καυτές μέρες, που θα μπορούσαν να λιώσουν ακόμη και το σίδερο.
WASHINGTON — The Army has taken a critical step in developing a next generation sensor to help US ground forces see through the fog of war.
The service has awarded contracts to Raytheon and DRS Technologies to develop the 3rd Generation Forward Looking Infrared (3GEN FLIR) in the engineering and manufacturing development phase of the program.
If all options are exercised the contract value for 96 3GEN FLIR B-Kits is $154.4 million.
Raytheon and DRS first announced their partnership for the 3GEN FLIR competition at the Association of the US Army’s Global Force Symposium in 2015.
Gripen the bull by the horn: Gripen NG’s 5th Gen cockpit.
The F-35 is at the forefront of avionics, but its slow gestation will mean others will harvest the research that led to this technology. Other than its claimed ‘stealth’, all of its key technologies will, if they prove effective, be integrated onto other aircraft. The technology race is an odd one, where neither pioneers or the military have an advantage.
Never be the pioneer. The Eurofighter Typhoon pioneered voice control interface for fighter pilots and now, after spending millions achieving it, has a system way less advanced than the Siri on your iPhone. The large touch screen display which has cost a fortune to develop for the F-35 has also taken so long to develop that it is technologically behind the systems used by high-end graphic designers. The idea so beloved of Hollywood films that the military has secret technologies years ahead of consumers like you is not true. Military project contractors (at least in the US and Europe) make more money if their programmes run slowly, and they are also free to escalate the cost as they wish. Producers of high street merchandise still exist in a real state of free market capitalism and must produce things as quickly and economically as possible, and in many ways are light years ahead of the military.
Lake Mead has been hitting records lows throughout the year, raising the specter of water cutbacks for Arizona and Nevada in the near future.The upshot for these scuba divers: the underwater wreckage is easier to explore, as Silverstein explained on the boat ride out. “On its crash, it sank in approximately 260 feet of water and that’s exceptionally deep for scuba diving,” Brown said.
Now it’s less than 130 feet down, meaning more light and divers need less training. Silverstein has gone wreck diving all over the world and said the B-29 stands out. For one, the cool freshwater has kept the plane in remarkably good condition. “That plane has never seen air since 1948. Everything in there, every control that’s inside it, is in its original position,” Silverstein said.
Α)1989: FW190 Found In Forest Clearing Outside Of St Petersburg Leningrad (Watch)
The FW190 was found in a silver birch forest 1989, near St Petersburg, it was recovered by helicopter in 1991. The current owners are the Flying Heritage Collection which is operated by Paul Allen.
Information from researchers involved with the restoration confirms that the pilot of the Fw190, Paul Rätz, was a POW and repatriated to Germany in 1949. He passed away in 1989 and his son aided in the research for the restoration.
Paul Rätz was a ground crew member before becoming a pilot with 1./JG54 in 1942 and 1943. He had several air victories and survived three crash landings. He was best known as a ground attack pilot and transferred to 4./JG54 on July 9, 1943.
Το απολίθωμα ανήκει στους προγόνους των σύγχρονων αρθρόποδων, μιας ομάδας που περιλαμβάνει τα μαλακόστρακα, τα έντομα και τις αράχνες
Ερευνητές από τη Βρετανία, τη Γερμανία και την Κίνα ανακοίνωσαν ότι ανακάλυψαν ένα απολίθωμα ενός περίεργου πλάσματος, που ζούσε πριν από περίπου 520 εκατομμύρια χρόνια και διέθετε το αρχαιότερο κεντρικό νευρικό σύστημα που έχει ποτέ εντοπισθεί.
Το απολίθωμα βρέθηκε στη νότια Κίνα και είναι τόσο καλοδιατηρημένο, που είναι ορατά τα επιμέρους μικροσκοπικά νεύρα. Η σχετική δημοσίευση, με επικεφαλής τον δρα Χαβιέ Ορτέγκα-Χερνάντεθ του Τμήματος Ζωολογίας του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, έγινε στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS).
“Σας λέω ότι εάν αυτοί μείνουν σιωπηλοί, οι λίθοι θα φωνάξουν”, είπε κάποτε ο Ιησούς (Λκ 19:40) αναφερόμενος στους μαθητές του, όταν τους ζητήθηκε να σιωπήσουν. Οι αρχικοί μαθητές δεν ζουν πλέον για να μας μιλήσουν για τον Ιησού ως αυτόπτες μάρτυρες, αλλά έχουμε την Αγία Γραφή, την οποία εκείνοι, και άλλοι άνθωποι εμπνευσμένοι από τον Θεό, έγραψαν.
Είναι πολύ σημαντικό, ωστόσο, ότι έχουμε και τη μαρτυρία των “λίθων” που πραγματικά μαρτυρούν την ακρίβεια και την αξιοπιστία της Βίβλου. Οι υλικές μαρτυρίες που έχουν ανασκαφεί από σύγχρονους επιστήμονες μπορούν και μιλούν σε μας μέσω της Βιβλικής Αρχαιολογίας, της επιστημονικής μελέτης αρχαίων ευρημάτων που σχετίζονται με το ιστορικό, γεωγραφικό, πολιτιστικό πλαίσιο στο οποίο κινούνται τα κείμενα της Βίβλου. Διαβάστε περισσότερα…
The Last Supper painting certainly had its fair share of limelight in our recent times, with most of the attention being showered because of its seemingly ‘cryptic’ nature as opposed to pure history. However, this time around, things have moved beyond the ambit of the mural, to account for what actually was on the menu for the last supper of Jesus Christ. To that end, two Italian archaeologists – Generoso Urciuoli and Marta Berogno have painstakingly went through a myriad sources, including Biblical verses, ancient Jewish texts and even Roman authored works to determine the then-contemporary cuisine of Palestine/Levant, and how it might have featured in the ‘last supper’. And as a result, they have found that the most likely items on the menu would have pertained to – a bean stew, a lamb preparation, olives, bitter herbs, a special fish sauce, unleavened bread, dates and a variety of aromatic wine..
Οι διαστημικοί ορειβάτες του μέλλοντος θα έχουν δουλειά στον Τιτάνα, τον μεγαλύτερο δορυφόρο του Κρόνου, αφού η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) ανακοίνωσε ότι το ραντάρ στο σκάφος
Cassini εντόπισε την υψηλότερη κορυφή με ύψος 3.337 μέτρα.Η κορυφή βρίσκεται στα λεγόμενα Όρη Μιθρίμ, ενώ ο δορυφόρος διαθέτει και άλλα βουνά με υψόμετρο άνω των 3.000 μέτρων. Τα περισσότερα όρη βρίσκονται κοντά στον ισημερινό του Τιτάνα. Η σχετική ανακοίνωση έγινε σε συνέδριο πλανητικής επιστήμης στο Τέξας.
Όσο κι αν η ζωή στο Διάστημα είναι μια μοναδική εμπειρία, έχει το δικό της τίμημα για το σώμα του ανθρώπου. Σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA), οι μισοί αστροναύτες επιστρέφουν από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) με ασθενέστερο ανοσοποιητικό σύστημα.Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο αστροναύτης της ESA και γιατρός Αντρέ Κάιπερς, που έμεινε έξι μήνες στο διάστημα, «πίσω στη Γη ένιωθα 100 ετών για μερικούς μήνες».
A 1,800 year old map of Rome is interesting enough as it is; but the scope is seriously impressive when it comes to the so-called Forma Urbis Romae. Also known as the Severan Marble Plan, this gargantuan map of Rome, originally made between the years 203-211 AD, measured a whopping 18.10 m x 13 m (or 60 ft x 43 ft). This incredibly expansive facade was carved into 150 marble slabs and then mounted across an entire wall inside Templum Pacis (Temple of Peace) in Rome. Furthermore preciseness complemented this massive ambit, with the 1:260 scale map representing almost all the floor plans of temples, baths, and insulae (proto-apartments) situated in the central section of the ‘eternal city’. These were accompanied by etchings of the street names, public building landmarks and private residences – with intricate details like columns and staircases even being represented in some cases. In essence, as Stanford University said – “the Severan Marble Plan is a key resource for the study of ancient Rome”
Δεν είμαστε πάντα σύμφωνοι ή αντίθετοι με όλα όσα λέει κάθε ανάρτηση, κάθε κείμενο και κάθε σχόλιο. Επίσης, δεν είμαστε αλάθητοι. Οποιοσδήποτε θελήσει για οποιονδήποτε λόγο να αφαιρεθεί ή να προστεθεί κάτι, ή έχει να κάνει κάποια κριτική ή όποιες προτάσεις, παρακαλούμε να επικοινωνήσει μαζί μας με σχόλιο ή μέιλ. Προσπαθούμε όσο μας επιτρέπει ο χρόνος και η νοημοσύνη μας να ακούσουμε κάθε φωνή. Στο χέρι όλων μας είναι μέσα από τον διάλογο να γίνουμε περισσότερο άνθρωποι και να καταφέρουμε να πολεμήσουμε την παραπολιτική και παρακρατική σήψη που σκοτώνει την Ελλάδα.
του Κωνσταντίνου Ν. Τσαπάκη*
![[IMG]](https://i2.wp.com/osarena.net/wp-content/uploads/2013/10/strange-evolution-wallpaper.jpg)
Jen Judson
ΜΕΤΩΠΟ ΟΧΙ 
Πρόσφατα σχόλια