Φ.Γ. Λόρκα. Το μεγαλύτερο θύμα της Ισπανίας στον εμφύλιο – Τον εκτέλεσαν χωρίς δίκη
Το βράδυ της 18ης Αυγούστου 1936 κι ενώ διάβαζε ένα βιβλίο στο κρεβάτι του, ο Λόρκα άκουσε την πόρτα να χτυπά. Ήταν ο Ραμόν Ρουίζ Αλόνσο που διοικούσε τότε την Εσκουάντρα Νέγκρα.
Ο Λόρκα ανέβηκε στην ταράτσα για να πηδήξει στις στέγες των διπλανών σπιτιών. Η απόσταση όμως ήταν μεγάλη για ένα ανθρώπινο άλμα.
Ο Λόρκα οδηγήθηκε στο τοπικό αστυνομικό τμήμα και ο διοικητής Βαλντές πήρε την αμετάκλητη απόφαση. Θάνατος, χωρίς δίκη. Άλλωστε δεν υπήρχε κατηγορητήριο. Οι φίλοι του ποιητή κινητοποιήθηκαν αμέσως με διαβήματα, ενώ ο μουσικός ντε Φάλλια πήγε ο ίδιος στο τμήμα, αλλά τον πέταξαν έξω με χαστούκια.
Πρωί πρωί το απόσπασμα, από αστυνομικούς, κρατούμενος και εθελοντές, πήρε τον ποιητή και άλλους καταδικασμένους. Ο αρχηγός της ομάδας ζήτησε να σκοτώσει εκείνος τον Λόρκα, «επειδή ήταν διεφθαρμένος».
Αφού πυροβόλησαν τους υπόλοιπους, ο εκτελεστής έσυρε τον Λόρκα μέχρι το λάκκο. Ο ήχος της τουφεκιάς σκεπάστηκε από την αναμμένη μηχανή του αυτοκινήτου.
Στην αρχή του καλοκαιριού ο ποιητής είχε ματαιώσει ένα ταξίδι στην Αμερική και σκεφτόταν αν έπρεπε να πάει στη Μαδρίτη για περισσότερη ασφάλεια ή να μείνει στη Γρανάδα. Αποφάσισε το δεύτερο.
Εγκαταστάθηκε σε συγγενικό σπίτι στη Φίνκα ντε Σαν Βιθέντε, αλλά μια ημέρα χτύπησαν την πόρτα δύο άνδρες της εθνικιστικής Φάλαγγας που αναζητούσαν τον αδελφό του κηπουρού. Όταν ο ποιητής πήγε να δώσει την ταυτότητά του ο ένοπλος τον κτύπησε με το κοντάκι και του είπε ότι γνωρίζουν πως είναι ο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα.
Κατάλαβε αμέσως ότι είχε στοχοποιηθεί και προσπάθησε να φύγει. Βρήκε καταφύγιο στο σπίτι του ποιητή Λουί Ροζάλες, τα αδέλφια του οποίου όμως ήταν Φαλαγγίτες και το σπίτι, έγινε γρήγορα στόχος.
Ο Λόρκα ήταν ανάμεσα στους 10.000 ανθρώπους που βρήκαν τον θάνατο στη Γρανάδα, στη γη που μεγάλωσε, στην καρδιά της Ανδαλουσίας, στα ελαιόδενδρα που έπαιζε παιδί. Ακόμη το ακριβές σημείο της εκτέλεσης παραμένει άγνωστο.
Ο ποιητής της Ανδαλουσίας Η «Γέρμα» ήταν το πρώτο θεατρικό έργο του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα που ανέβηκε στο 1961 στην Ισπανία, 25 χρόνια μετά τον θάνατό του στον εμφύλιο.
Έως τότε, τα έργα του είχαν μεταφραστεί και παιζόταν σε όλες σχεδόν τις χώρες του κόσμου, αλλά όχι στην πατρίδα του.
Αυτή ήταν και η μεγαλύτερη πηγή έμπνευσης του ποιητή, ο οποίος είχε και σαν άνθρωπος τη συμπεριφορά και τη γοητεία των Ανδαλουσιανών.
Γιος προύχοντα, γεννήθηκε στο Φουέντε Βακέρος που απέχει 25 χιλιόμετρα από την πόλη της Γρανάδας και πήρε το όνομα «Λόρκα» από τη δασκάλα μητέρα του.
Ο Λόρκα δεν ήταν κομμουνιστής. Καταδίκαζε όμως έμπρακτα το φασισμό. Για τους δεξιούς ήταν αριστερός και εχθρός της εκκλησίας. Επίσης ήταν ο μεγαλύτερος εν ζωή ποιητής της χώρας με παγκόσμια ακτινοβολία, αλλά δεν ήταν δικός τους.
Με καμία έννοια, γιατί οι δυνάμεις του Φράνκο σιχαίνονταν τους ομοφυλόφιλους. Για τους εθνικιστές λοιπόν ήτα πολύ αριστερός, πολύ διεφθαρμένος και παρ όλα αυτά πολύ πετυχημένος. Δεν υπηρχε περίπτωση να τον αφήσουν να ζήσει.
Λόρκα και Νταλί…
Και τον εκτέλεσαν, αγνοώντας ότι οι ποιητές δεν πεθαίνουν από τις σφαίρες. Κανείς δεν ξέρει ακόμη που είναι ο τάφος του. Νόμιζαν ότι έτσι θα τον εξαφανίσουν, αλλά δεν ισχύει ακόμη ότι, ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος εστί;.
Μελοποιήθηκε από τον Μίκη Θεοδωράκη και τους στίχους προσάρμοσε ο Οδυσσέας Ελύτης.
Ο δίσκος με τη φωνή της Αρλέτας επρόκειτο να κυκλοφορήσει το 1967, αλλά λόγω της δικτατορίας βγήκε το 1978.
Είχαν μεσολαβήσει ηχογραφήσεις με τη Μαρία Φαραντούρη στο εξωτερικό.
Είχε προηγηθεί η μελοποίηση του «Ματωμένου Γάμου» από τον Μάνο Χατζηδάκη σε μετάφραση του Νίκου Γκάτσου το 1965, βασισμένο στην παράσταση που είχε ανεβάσει στο θέατρο τέχνης ο Κάρολος Κουν το 1948.
Η παρουσία του Λόρκα στην ελληνική δισκογραφία είναι τεράστια.
ΜΕΤΩΠΟ ΟΧΙ 
Πρόσφατα σχόλια